- reprehensio
- rĕprĕhensĭo, ōnis, f. [id.], a holding back, trop.* I.A checking, check, in speaking:II.
(orationem) concinnam... festivam, sine intermissione, sine reprehensione, sine varietate,
Cic. de Or. 3, 25, 100.—Blame, censure, reprimand, reproof, reprehension (freq. and class.).(α).With gen.:(β).gloriam in morte debent ii, qui in re publicā versantur, non culpae reprehensionem et stultitiae vituperationem relinquere,
Cic. Phil. 12, 10, 25:vitae,
id. Mur. 5, 11: temeritatis, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 1:brevis neglegentiae,
Quint. 5, 13, 10:personarum,
id. 9, 2, 68:vereri reprehensionem doctorum atque prudentium,
Cic. Or. 1, 1.— In plur.:obscuritatis, infantiae, inscitiae rerum verborumque, et insulsitatis etiam,
Quint. 5, 13, 38; cf.:dissentientium inter se reprehensiones non sunt vituperandae,
Cic. Fin. 1, 8, 27.—Absol.:B.reprehensionem non fugere,
Cic. Att. 10, 3, a, 1:justā reprehensione carere,
id. Off. 1, 40, 144:sine reprehensione,
Quint. 1, 5, 14; 1, 11, 18; 9, 2, 68; Plin. 3, 1, praef. § 1; Tac. H. 1, 49:citra reprehensionem,
Quint. 1, 5, 64; 8, 5, 34:cum reprehensione,
id. 11, 3, 165:reprehensionem capere,
to be found fault with, id. 5, 7, 1.— In plur.:fore ut hic noster labor in varias reprehensiones incurreret,
Cic. Fin. 1, 1, 1.—Transf.1.Like our blame for the thing blamed, a fault:2.Hermagoras, in plurimis admirandus, tantum diligentiae nimium solicitae, ut ipsa ejus reprehensio laude aliquā non indigna sit,
Quint. 3, 11, 22; cf.: usque ad emacitatis reprehensionem. Plin. Ep. 3, 7, 7.—Rhet. t. t., a refutation, Cic. Inv. 1, 42, 78; id. Part. Or. 12, 44; id. de Or. 3, 54, 207; Quint. 9, 1, 34 (cf. reprehendo, II. B. 2.).
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.